Opbaren is letterlijk het 'op een baar leggen' van een overledene. Het maakt vaak deel uit van het afscheidsritueel na het overlijden. Het opbaren wordt meestal verzorgd door de uitvaartverzorger, eventueel samen met de nabestaanden.
Nadat een overledene is verzorgd, wordt het lichaam zodanig neergelegd dat nabestaanden afscheid kunnen nemen van de overledene. Daarbij wordt meestal gebruikgemaakt van een bed of opbaarplank. De overledene kan ook onmiddellijk na het afleggen gekist worden en in een open of gesloten kist worden opgebaard.
Om het lichaam tijdens de periode van het opbaren, dus vanaf het overlijden tot aan de uitvaart, in goede conditie te houden zodat het toonbaar blijft, kunnen verschillende maatregelen worden genomen. Zo wordt het vaak gekoeld. Dit kan gedurende de uren dat het lichaam niet opgebaard word in een koelcel, bijvoorbeeld tijdens de nacht.
Het opbaren kan gebeuren in het huis van de overledene maar ook bijvoorbeeld in een verpleeghuis waar de overleden persoon heeft gewoond. Nadat de laatste zorg is gegeven door de uitvaartverzorger, familie of het verplegend personeel wordt de overledene opgebaard op het eigen bed, op een opbaarplateau of in een open of gesloten kist. Met een speciale koeling wordt het lichaam gekoeld.
Om diverse redenen kan het gewenst zijn om niet thuis op te baren. Er zijn dan mogelijkheden om dit te doen in een uitvaartcentrum. Veel van deze uitvaartcentra hebben opbaarkamers waar u met een eigen sleutel 24 uur per dag toegang heeft. Vermeer Uitvaartzorg heeft contacten met meerdere uitvaartcentra en kan u meer vertellen over de mogelijkheden.
Een bijzondere vorm van opbaren waarbij veelal geen koeling nodig is Thanatopraxie.
Thanatopraxie is een lichte vorm van balseming… lees meer ≫